Marion Bloem
Marion Bloem (born 24 August 1952 in Arnhem, the Netherlands) is a Dutch writer and film maker of Indo (mixed Dutch and Indonesian) descent, best known as author of the literary acclaimed book Geen gewoon Indisch meisje (No Ordinary Indo Girl) and director of the 2008 feature film Ver van familie (Far from Family).
Bloem is a second generation Indo immigrant born into a family of four children. Her parents, Alexander and Jacqueline Bloem, repatriated from Indonesia in 1950. Her father is a survivor of the Junyo Maru disaster. Bloem, herself a psychologist, is married to Dutch author and physician Ivan Wolffers. She has one son named Kaja and four grandchildren.[1]
In addition to her career as an author and film director, Bloem is a painter who exhibits worldwide in galleries and musea.
Bloem Beeldend 1973 – 2013 (of 14)
Veel mensen weten niet dat Marion Bloem, de bekende auteur en filmproducente van o.a. de bestseller “Geen Gewoon Indisch Meisje”, de speelfilm ‘Ver van familie’ en de documentaire ‘Het land van mijn ouders’, al vanaf haar vroegste jeugd de schilderkwast hanteert.
Marion Bloem schildert op doek, op papier, met olieverf, aquarelverf, acryl, mixed media, op deuren, luciferdoosjes, tafels, stenen, schoenendozen. Alles wat haar voor de voeten komt, vult ze met kleuren en beelden.
Naast de verhalen die zich voortdurend in haar hoofd nestelen en moeten broeden voordat ze uit mogen vliegen, biedt de beeldende kunst haar de mogelijkheid om meteen, rauw en recht voor zijn raap met intense verfstreken mededeling te doen van haar gevoelens.
Ze ziet zelf vaak pas achteraf, wat haar innelijk heeft bezig gehouden.
Marion Bloem heeft in haar schrijversvak zeer druk bezette dagen. Ze is er niet specifiek op gericht om haar beeldend werk systematisch in kaart te brengen en te exposeren. Veel van haar schilderijen zijn reeds verkocht. Ze zijn door haar losgelaten. Ze zou niet eens weten waar ze staan of hangen en welke mensen er nu naar kijken. Het is een levenshouding, steeds verder reizend in haar eigen imaginaties. Steeds betrokken blijven bij de actuele wereld.
Gelukkig staat dankzij haar werklust het atelier nog steeds boordevol opgetast met prachtig werk.
Volgens ons wordt het tijd dat dit alles liefdevol wordt uitgepakt, verzorgd en opgehangen en dus dat het aan de wereld wordt getoond om de kunstliefhebber te mogen verrassen.
Bloem hanteert talloze technieken en materialen om uiting te geven aan haar percepties van de wereld, relaties en de gevoelens die ermee gepaard gaan. Aan de hand van inkt, waterverf, foto's en tekst bouwt ze een complex verhaal op dat uitmondt in een mythische doch reëel aandoende droomwereld.
Onder welke schilderstijl zouden we dit werk kunnen plaatsen? Een interessant vraagstuk, voor zover het een relevant vraagstuk is. Want Marion Bloem is gewoon zichzelf en hoeft niet geplaatst te worden. Toch is het vaak praktisch om te weten in welke golf van liefhebbers en gelijk gezindten men met dit werk het beste vooruit kan komen, zodat het wijd door liefhebbers en publiek verder kan worden gedragen.
Is het een ruwe vorm van magisch realisme, zoals het werk van de Hagenaar Pat Andrea?
Of kunnen we het werk beter plaatsen bij de groep van Dubuffet, de outsider art?
Onbeheerst zoals Karel Appel? Heel mannelijk of juist typisch vrouwelijk?
Poëtisch? Politiek?
Graag lezen we jullie mening, waar denk je meteen aan? Mail je gedachten en opinie naar info@overdekunst.nl Wie het beste een mening kan verwoorden, mag haar persoonlijk ontmoeten.