Molly Ackerman
USA
Molly Ackerman eigenaar van de Expansionist Art Empire Gallery, is een gedreven persoon die al schilderend, tentoonstellingen houdend, workshops gevend en performend over de wereld reist van Hawaï naar Thailand van de USA naar Rusland.
Critici roemden Molly’s kunst als ‘hemelse broedsels’, ‘krachtig en toch gedisciplineerd’, ‘een besmettelijk gevoel van vrijheid bevattend’ en ‘alsof ze zijn opgediept uit de diepste schuilhoeken van de geest’.
Molly zegt hierover: “Ik ben op zoek naar schoonheid, niet een oppervlakkig mooi, ik wil de diepste schoonheid vinden. Echte, doorleefde, nog niet ontdekte, net wakker gemaakte schoonheid. Ik weet dat ‘waar ik naar op zoek ben’ zich bevindt op de rand van de realiteit. Daarom ben ik in mijn kunst ook vaak bezig met de structuur van de rand. Als basis voor mijn schilderijen gebruik ik acrylverf. Al schilderend voeg ik er allerlei andere materialen aan toe. Bijvoorbeeld marmerslijpsel, dat geeft een grove bijna steenachtige structuur aan het oppervlak van het schilderslinnen. Andere materialen die ik aan de acrylverf toevoeg zoals ruwe en roestende stukken metaal, zijn niet altijd even harmonieus in de verf opgenomen. Voor mij zijn het opnieuw ontdekte iconen. Ik geef ze een eerbiedwaardige laatste rustplaats waarbij ik ze vaak ook nog eens met rijstpapier bedek om de wrange werkelijkheid te verzachten. Mijn schilderijen krijgen hierdoor iets driedimensionaals. In mijn galerie kan iedereen op een rustige manier ontdekken hoe ik een schilderij laag voor laag met stukken papier, canvas, jute, linnen, verf en nog meer verf opbouw. Ik geef graag tekst en uitleg. Het laatste jaar ben ik ook weer bezig met het maken van beelden. Eigenlijk is het daar allemaal mee begonnen.”
Molly’s schilderijen waren te zien in musea, galeries, ministeries, universiteiten, banken, nachtclubs, advocatenkantoren, televisieseries, festivals en restaurants in meer dan 30 solo-exposities en een veelvoud van groepstentoonstellingen. Onlangs was Molly nog te zien in het programma ‘Heilig Vuur’ van de NCRV televisie met als thema ’11 september 2001’
”Molly Ackerman brengt haar diepste gevoelens naar buiten in een esthetisch spel van stralende kleuren en intrigerende materiaalverwerking. Molly volgde met een beurs de lessen aan de befaamde academie “the Art Students League” in New York waar ook Jackson Pollock zijn opleiding had genoten. Daar kreeg zij les van de kunstenaar Richard Pousette-Dart, die tot de eerste generatie behoort van de Abstract Expressionisten. Zij bouwde een bijzonder contact met hem op. Hij leerde haar zich volkomen los en vrij te voelen en vanuit die toestand haar verf en ander materiaal te benaderen. Het is vanuit die vrijheid, die zij in feite doorgegeven kreeg van de Abstract Expressionisten dat zij in de kunstenaarskolonie Woodstock, waar zij lange tijd woonde haar eigen beweging startte, Deze noemde zij de “Expansionist Art Movement”. In de eerste plaats houdt deze beweging in dat zij haar geïnspireerdheid wil delen met andere kunstenaars en met andere mensen in de vorm van performances waarin zij al schilderend begeleid wordt door musici, dansers, dichters en ook door samen te werken met anderen aan een doek of met het lesgeven aan kinderen en volwassenen. Hier ligt de parallel met de kunstenaars van de jaren vijftig die haar hierin voor waren gegaan. Wat als geënsceneerde “happening” werd gezien was het in het Black Mountain College in North Carolina uitgevoerde Theater Piece No 1 van componist John Cage waaraan werd deelgenomen door de schilders Robert Rauschenberg en Franz Kline, de dichter Charles Olsen en de choreograaf Merce Cunningham. Maar Expansionisme houdt voor Molly ook in dat zij zich absoluut geen expressionist voelt, zij wil niet alleen haar gevoelens naar buiten brengen, maar zij wil zich tevens totaal open stellen voor de haar omringende wereld en zich verbonden voelen met alle, ook de kosmische aspecten daarvan. De essentie of het doel van haar beweging kan samengevat worden met: innerlijke groei die persoonlijke grenzen overschrijdt. Hoewel zij zichzelf niet religieus noemt, roept haar werk wel die associatie op. De telkens in haar werk terugkerende ronde en rechthoekige basisvormen kunnen voor haar symbool zijn van het vrouwelijke en het mannelijke element en van nog oneindig veel meer. Zij bouwt op intuïtieve manier haar composities daarin en daaroverheen op mat acrylverf over hout, gras, metaal, rijstpapier, zand, marmerslijpsel en alle mogelijke gevonden voorwerpen. Inmiddels had zij vele exposities en hield zij vele performances. Een ontmoeting met een Nederlandse kunstenaar in New York bracht haar in Leiden waar zij meewerkte aan een performance waarin een moderne versie werd geschilderd van “Het Laatste Oordeel” van Lucas van Leyden. Daar ontmoette zij Fred Rohde, haar huidige levenspartner waarmee zij in Leiden de Expansionist Art Empire Gallery drijft. “
Willemijn Stokvis (uit de inleiding bij de opening van de tentoonstelling van de Leidse fotograaf Fred Rohde en de Amerikaanse kunstenares Molly Ackerman in de bibliotheek van de opleiding Kunstgeschiedenis van de Leidse Universiteit in 2001)
Dr. Willemijn Stokvis (1937) studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit Utrecht en
promoveerde op een proefschrift over de Cobrabeweging. Ze kreeg voor haar dissertatie de Carel van Manderprijs. Stokvis was werkzaam bij het Museum Boijmans-van Beuningen in Rotterdam, bij Vrij Nederland als kunstcritica en lange tijd als docent moderne kunst aan de Leidse universiteit. Ze is samenstelster en mede-auteur van de boeken “De doorbraak van de moderne kunst in Nederland” (1984) en “Vrij spel: Nederlandse kunst 1970-1990” (1993). Sinds kort is de 5e druk van haar geheel herziene proefschrift over Cobra verschenen.